Mam 26 lat, mieszkam na pograniczu Śląska i Małopolski w tzw, żabiej krainie- szwagier się śmieje, że na bagnach;) No w sumie ma trochę racji.. stare śląskie legendy opowiadają o utopcach i innych strzygach,które zamieszkiwały te tereny. Jestem mamą dwójeczki łobuziaków- Marii(którą tu znacie jako Mary-3latka) i Piotra, który za kilka dni skończy roczek. Oboje są tak absorbujący, że mam niestety mniej czasu dla bloga, mimo, że prac mam wiele.
Wracając do mnie nie skończyłam studiów- jedne porzuciłam po półtorej roku , a drugich hmmm tylko się nie obroniłam- lenistwo chyba wygrało. Po nich powinnam być grafikiem ilustratorem.
Kto by pomyślałam jak byłam jeszcze w gimnazjum, że to co robiłam wtedy czyli zaproszenia na święto szkoły- kiedyś stanie się tak ważnym elementem mojego życia;)
Jak to artystyczna dusza, zawsze malowałam i rysowałam. Potem pojawiła się miłość do linorytu- którą mam głęboko w sercu. Po przerwaniu studiów w Częstochowie udało mi się załapać w pracowni witraży... uwielbiałam to! Wypracowałam sobie swoją własną autorską technikę.. Połączyłam grafikę z witrażem. Pracowałam tam dwa lata, do momentu kiedy dowiedziałam się o ciąży z Mary:) W ciąży brakowało mi manualnych prac, wtedy uczyłam się szyć(mało skutecznie), i zaczęłam scrapować:)
Nad czym pracuje obecnie??
Mam do zrobienia zaproszenia na roczek Piotra- oczywiście z kolorowanką, ciągle coś koloruję, i robię kartki. Myślę nad kolejnymi stemplami, które może w końcu pokażę.
Skąd bierze się moja potrzeba by tworzyć?
Jak czegoś nie robię to mnie nosi, jest to odreagowanie codziennych złości i frustracji. Odpoczynkiem jest kolorowanie, zatracam się w kolorach, nawet szary dzień wydaje się piękniejszy wtedy.
O moim procesie kreatywnym/Co mnie inspiruje?
Może to wydać się zabawne, ale najlepsze pomysły przychodzą mi ......pod prysznicem. Bo to chyba jedyny czas kiedy nie myślę o dzieciach. Potem szybko biegnę, łapię ołówek i rysuje sobie jak ma wyglądać moja kartka/ praca. Czasami kolory, które gdzieś zobaczę- wygrywają, do nich dopasowuję wszystko. No i temat, to chyba główna wytyczna pod którą wszystko układam. Do pracy zawsze musi być kawa, bez niej nie umiem żyć ani funkcjonować.
Skąd biorę motywację by tworzyć?
Ostatnio mam z tym problem, dzieci wchodzą mi na głowę. Ale wiem, że mam jakiś termin umówiony z kimś, to mimo, że padam ze zmęczenia-siadam przy biurku i robię najlepiej jak potrafię. Zawsze wkładam całe swoje serce w to co robię. Siedzę do 4 rano jak coś ma być na drugi dzień- nie oddam czegoś co do końca mi się nie podoba.
No to chyba tyle.. więcej nie pamiętam;) Hehe, a teraz zapraszam Was do Marty- totalnie zdolnej i mającej mnóstwo oryginalnych pomysłów osoby, która mnie zawsze zaskakuje. W przyszłym tygodniu Marta może, się Wam zwierzy;)
Buziaki:)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Za każdy komentarz bardzo mocno dziękuję:D